شیوع مرگ و میر دوران نوزادی و شیرخوارگی در مناطق روستایی شهرستان بابل، (93-1389)

سابقه و هدف: اوّلین سال زندگی در تأمین زیر بنای سلامت و بهبود کیفیت زندگی اهمیت ویژه‌ای دارد. با توجه به مشخص نبودن میزان مورتالیتی دوران نوزادی و دوران شیرخوارگی در شهر ستان بابل ، این مطالعه با هدف تعیین شیوع مرگ و میر دوره نوزادی و شیرخوارگی در مناطق روستایی شهرستان بابل در سالهای1389 تا 1393 انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی در طی یک دوره 5 ساله بر روی داده های موجود و ثبتی در مناطق روستایی شهرستان بابل انجام شده است. در این پژوهش کلیه موارد مرگ تا 28 روزگی و یک ماهگی تا یکسالگی از تولد زنده در مناطق روستایی محدوده تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی بابل از نظر علت و جنسیت مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: تعداد تولد زنده در سال های 89 تا 93 در مناطق روستایی شهرستان بابل بترتیب 2895، 2844، 2951، 3080 و 2801 نفر بود. تعداد مرگ زیر یکسال در طی سال­های 89 تا 93 بترتیب 19، 32، 24، 21 و 20 مورد بود. کمترین میزان مرگ دوران نوزادی در سال 92 و 93 به میزان 3/57 در 1000 مورد بود و بیشترین میزان در سال 1391، 5/42 مورد در 1000 تولد زنده بود. بیشترین مورتالیتی دوران شیرخوارگی در سال 90 به میزان 5/89 مورد و کمترین در سال 89 به میزان 2/76 مورد در هزار نفر بود. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که میزان مرگ و میر دوران نوزادی و دوران شیرخوارگی در شهرستان بابل از میزان نسبتا ثابت و  مطلوبی برخوردار بوده است.